Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Dat enim intervalla et relaxat. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Audeo dicere, inquit. Duo Reges: constructio interrete. Paria sunt igitur. Sint ista Graecorum;

Certe non potest.

Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni referemus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas?

Namque ii horum posteri meliores illi quidem mea sententia quam reliquarum philosophi disciplinarum, sed ita degenerant, ut ipsi ex se nati esse videantur.

Bork: Quare hoc videndum est, possitne nobis hoc ratio philosophorum dare.
Bork: Num igitur utiliorem tibi hunc Triarium putas esse posse, quam si tua sint Puteolis granaria?
Si longus, levis.: Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis.
Bork: Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est.

Quid autem dici poterit, si turpitudinem non ipsam per se
fugiendam esse statuemus, quo minus homines tenebras et
solitudinem nacti nullo dedecore se abstineant, nisi eos per
se foeditate sua turpitudo ipsa deterreat?

Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit
quieta.

Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Hosne igitur laudas et hanc eorum, inquam, sententiam sequi nos censes oportere? Occultum facinus esse potuerit, gaudebit; Dicam, inquam, et quidem discendi causa magis, quam quo te aut Epicurum reprehensum velim. Oratio me istius philosophi non offendit;

In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt.
Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere.
Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt;
Equidem soleo etiam quod uno Graeci, si aliter non possum, idem pluribus verbis exponere.

Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum?
Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres.
Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas?