Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Cur, nisi quod turpis oratio est? Tria genera bonorum; Sed quid sentiat, non videtis. Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Duo Reges: constructio interrete. Non est igitur voluptas bonum. Vide, quaeso, rectumne sit. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc.

Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur.

Quare, quoniam de primis naturae commodis satis dietum est nunc de maioribus consequentibusque videamus. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. At, si voluptas esset bonum, desideraret. Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt. Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Vidit Homerus probari fabulam non posse, si cantiunculis tantus irretitus vir teneretur; Et quod est munus, quod opus sapientiae?

Quibus natura iure responderit non esse verum aliunde finem
beate vivendi, a se principia rei gerendae peti;

Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam
proficisci, in alia summum bonum ponere?

Ut, inquit, in fidibus pluribus, nisi nulla earum non ita contenta nervis sit, ut concentum servare possit, omnes aeque incontentae sint, sic peccata, quia discrepant, aeque discrepant;

Quis Aristidem non mortuum diligit?
Hosne igitur laudas et hanc eorum, inquam, sententiam sequi nos censes oportere?
Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc?
Itaque hoc frequenter dici solet a vobis, non intellegere nos, quam dicat Epicurus voluptatem.
An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit?

Sed ego in hoc resisto; Itaque et vivere vitem et mori dicimus arboremque et novellan et vetulam et vigere et senescere. Quod quidem nobis non saepe contingit. Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Bork Bork

Sed nonne merninisti licere mihi ista probare, quae sunt a te dicta?
Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?
Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia;
Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere.

Bork: Materiam vero rerum et copiam apud hos exilem, apud illos uberrimam reperiemus.
Bork: Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;
Bork: Quis contra in illa aetate pudorem, constantiam, etiamsi sua nihil intersit, non tamen diligat?
Hunc vos beatum;: An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat?
Bork: Quae iam oratio non a philosopho aliquo, sed a censore opprimenda est.
Bork: Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum.